Spiering Osmerus eperlanus Datum & tijd: In Nederland is spiering tegenwoordig een vrij zeldzame soort in het zoete water, deze soort wordt in het zoute water algemener aangetroffen. Vroeger paaide de spiering massaal bovenstrooms van het Haringvliet estuarium en het Zuiderzee estuarium en gold toen als een belangrijke consumptievis. Herkenning De spiering (Osmerus eperlanus) behoort tot de familie van de zalmachtigen (Salmonidae) en heeft een langgerekt lichaam met zilverkleurige flanken en een relatief grote bovenstandige bek met tandjes. Jonge dieren zijn bijna doorzichtig. Tussen de staart- en rugvin bevindt zich een vetvin. Spiering ruikt naar komkommer. Spieringen die uitsluitend in zoet water leven worden doorgaans circa 15 centimeter groot, de op zee levende spiering kan tot wel 45 centimeter groot worden. Het onderscheid met gelijkende karperachtigen als alver en roofblei kan gemaakt worden doordat spiering een vetvin heeft. Het onderscheid met houting kan gemaakt worden doordat de rugvin van houting voor de buikvin gepositioneerd is, bij spiering staat de rugvin er recht boven. Hiernaast hebben houtingen doorgaans een puntige neus. Ecologie Voortplanting De voortplanting geschiedt in de periode februari-april in de oeverzone van rivieren of meren. Het paaien vindt plaats in scholen, waarbij miljoenen plakkerige eitjes tegelijkertijd op harde substraten of planten langs de oever worden afgezet en bevrucht. Na de paai sterft een groot deel van de volwassen dieren. Levenswijze Spiering kent populaties die voor de voortplanting vanuit zee naar zoetwater trekken en populaties die hun hele leven in zoetwater verblijven, de zogenaamde binnenspiering. In riviersystemen groeit een groot deel van de jonge dieren op in het estuarium. Het voedsel bestaat uit zoöplanton, kleine kreeftachtigen en jonge vis. Verspreiding Spiering komt voor in kustwateren, en de hierop uitmondende rivieren, van de Noordzee, Baltische Zee, Oostzee, Witte zee en Barentszzee. In Nederland zijn er nog populaties in het zoete water aanwezig in het IJsselmeer, Friesland en in het Haringvliet. Bedreiging en bescherming In Nederland is spiering tegenwoordig een vrij zeldzame soort. Vroeger paaide de spiering massaal bovenstrooms van het Haringvliet estuarium en het Zuiderzee estuarium en gold toen als een belangrijke consumptievis. Na de aanleg van Afsluitdijk en de Haringvlietdam verdwenen de grote trekkende spieringpopulaties. In het IJsselmeer resteert een populatie binnenspiering waar de soort een belangrijke plaats inneemt in het voedselweb. Als de spieringstand hier beneden een bepaalde grens komt, wordt de spieringvisserij hier voor beroepsvissers gesloten. Maatregelen als het passeerbaar maken en herstellen van zoet-zout overgangen zijn van belang voor het herstel van trekkende spieringpopulaties. De soort is opgenomen in de Visserijwet zonder minimummaat maar met een visstandafhankelijke gesloten tijd. In 2015 is de spiering opgenomen als 'kwetsbaar' op de Rode Lijst (Staatscourant 2015 nr. 36471). Monitoring en trends Binnen het landelijk Verspreidingsonderzoek Zoetwatervissen, onderdeel van het Netwerk Ecologisch Monitoring (NEM), worden gegevens verzameld om te volgen hoe het gaat met de zoetwatervissen in Nederland. Voor een aantal soorten wordt gericht gezocht door vrijwilligers in door RAVON geselecteerde kilometerhokken. Daarnaast worden gegevens gebruikt die verzameld zijn middels andere monitoringsprogramma's (o.a. KaderRichtlijn Water), projecten en losse waarnemingen (Telmee.nl of Waarneming.nl). Op basis hiervan kunnen verspreidingstrends bepaald worden. Wil je hier zelf een bijdrage aan leveren, dan kun je voor meer informatie kijken op Verspreidingsonderzoek Zoetwatervissen. Zie ook Tel mee Printen 14394 Waardeer dit artikel Geen waardering