Snoekbaars Sander lucioperca De snoekbaars is een uitheemse ingeburgerde soort in Nederland die algemeen voorkomt. In troebele voedselrijke meren kan de soort hoge dichtheden bereiken en neemt hierbij de plaats van snoek als predator over. Herkenning Snoekbaars (Sander lucioperca) is een roofvis die behoort tot de familie van de baarzen (Percidae) en heeft een langgerekt lichaam met twee rugvinnen een spitse kop en grote scherpe tanden. De flanken zijn lichtgrijs tot zilverkleurig met donkere verticale strepen. Snoekbaars kan een lengte van 130 centimeter bereiken, maar wordt zelden langer dan 100 centimeter. Van de soorten die gelijkenis vertonen heeft baars een donkere vlek in de eerste rugvin, snoek en pos hebben één aaneengesloten rugvin. Ecologie Voortplanting De paaitijd valt in de periode van april tot juni. Hiervoor worden de ondiepere oeverzones opgezocht. Het mannetje maakt een ondiepe kuil van ongeveer vijftig centimeter doorsnee in de zand- of grindbodem en houdt dit nest schoon. De vrouwtjes bezoeken deze nesten kort, waarbij een klomp eieren wordt afgezet en bevrucht. Het mannetje bewaakt en verzorgt het nest tot de eieren uitkomen. Levenswijze Snoekbaars heeft een voorkeur voor relatief diep troebel water zonder waterplanten in de midden en benedenlopen van rivieren en grotere stilstaande wateren. In Nederland komt snoekbaars in meren, plassen, rivieren en kanalen voor. De jonge dieren leven van dierlijk plankton. Vanaf een lengte van ongeveer 10 centimeter schakelen ze volledig over op vis. Snoekbaars is lichtschuw en jaagt nabij de bodem. Verspreiding Het oorspronkelijke leefgebied van snoekbaars strekt zich vanaf de Elbe uit tot Centraal-Azië inclusief het stroomgebied van de Donau en de stroomgebieden rondom de Oostzee. Door uitzettingen ten behoeve van de visserij komt de soort tegenwoordig ook in veel andere stroomgebieden voor. In Nederland is de soort vanaf het begin van de 20e eeuw massaal uitgezet. Bedreiging en bescherming Snoekbaars is een uitheemse ingeburgerde soort in Nederland die algemeen voorkomt. In troebele voedselrijke meren kan de soort hoge dichtheden bereiken en neemt hierbij de plaats van snoek als predator over. Door het toenemen van het doorzicht als gevolg van waterkwaliteitsmaatregelen lijkt het snoekbaarsbestand af te nemen. Doordat de soort een geliefde consumptievis is, vormen stroperij en overbevissing een bedreiging voor een natuurlijke leeftijdsopbouw. De snoekbaars is opgenomen in de Visserijwet en heeft een minimummaat van 42 centimeter en een gesloten tijd van 1 april tot en met 31 mei. Monitoring en trends Binnen het landelijk Verspreidingsonderzoek Zoetwatervissen, onderdeel van het Netwerk Ecologisch Monitoring (NEM), worden gegevens verzameld om te volgen hoe het gaat met de zoetwatervissen in Nederland. Voor een aantal soorten wordt gericht gezocht door vrijwilligers in door RAVON geselecteerde kilometerhokken. Daarnaast worden gegevens gebruikt die verzameld zijn middels andere monitoringsprogramma's (o.a. KaderRichtlijn Water), projecten en losse waarnemingen (Telmee.nl of Waarneming.nl). Op basis hiervan kunnen verspreidingstrends bepaald worden. Wil je hier zelf een bijdrage aan leveren, dan kun je voor meer informatie kijken op Verspreidingsonderzoek Zoetwatervissen. Zie ook Rapport Risk analysis of exotic fish species Tel mee Vorig artikel Snoek Volgend artikel Soepschildpad (Dwaalgast) Printen 8255