Rietvoorn Scardinius erythrophthalmus Datum & tijd: De rietvoorn behoort tot de meer algemene soorten van Nederland. Deze karperachtige wordt circa 45 centimeter lang en heeft een bovenstandige bek in combinatie met felrode vinnen. Herkenning De rietvoorn (Scardinius erythrophthalmus) behoort tot familie van de karperachtigen (Cypriniden) en wordt ook vaak ruisvoorn genoemd. De soort heeft een bovenstandige bek en een zijdelings afgeplat zilver tot goudkleurig lichaam. De oudere dieren hebben een relatief hoge rug en felrode vinnen. Rietvoorn kan een lengte bereiken van circa 45 centimeter. Blankvoorn en winde kunnen verward worden met rietvoorn. Het onderscheid kan gemaakt worden doordat deze soorten een eindstandige bek hebben. Jonge rietvoorns kunnen van het vetje onderscheiden worden doordat het vetje een onvolledige zijlijn heeft. Ecologie Voortplanting Er wordt vanaf mei gepaaid bij watertemperaturen van meer dan 18oC in ondiepe oeverzones tussen waterplanten. Levenswijze De rietvoorn prefereert stilstaande tot langzaamstromende heldere plantenrijke wateren. Jonge rietvoorns eten veel plantaardig materiaal. Oudere dieren leven vooral van insecten en andere ongewervelden die zich tussen de planten en aan het wateroppervlak bevinden. Verspreiding Rietvoorn komt wijd verspreid voor ten noorden van de Pyreneeën en Alpen tot aan Centraal-Azië. De soort is op veel plaatsen geïntroduceerd buiten het oorspronkelijke verspreidingsgebied. In Nederland is de rietvoorn te vinden in vrijwel elk stilstaand of langzaamstromend plantenrijk water. Bedreiging en bescherming De rietvoorn behoort tot de meer algemene soorten van Nederland. De soort is plaatselijk achteruitgegaan door het verdwijnen van waterplanten als gevolg eutrofiëring, onnatuurlijk peilbeheer en het intensief schonen van watergangen in poldergebieden. Rietvoorn is opgenomen in de Visserijwet en heeft een minimummaat van 15 centimeter, er geldt geen gesloten tijd. Monitoring en trends Binnen het landelijk Verspreidingsonderzoek Zoetwatervissen, onderdeel van het Netwerk Ecologisch Monitoring (NEM), worden gegevens verzameld om te volgen hoe het gaat met de zoetwatervissen in Nederland. Voor een aantal soorten wordt gericht gezocht door vrijwilligers in door RAVON geselecteerde kilometerhokken. Daarnaast worden gegevens gebruikt die verzameld zijn middels andere monitoringsprogramma's (o.a. KaderRichtlijn Water), projecten en losse waarnemingen (Telmee.nl of Waarneming.nl). Op basis hiervan kunnen verspreidingstrends bepaald worden. Wil je hier zelf een bijdrage aan leveren, dan kun je voor meer informatie kijken op Verspreidingsonderzoek Zoetwatervissen. Zie ook Tel mee Printen 16870 Waardeer dit artikel Geen waardering